- ξεπεσμός
- ο [ξεπέφτω]1. πτώση τής αξίας ενός πράγματος2. υλική ή ηθική κατάπτωση, παρακμή.
Dictionary of Greek. 2013.
ξεπεσμός
Look at other dictionaries:
ξεπεσμός — ξεπεσμός, ο και ξέπεσμα, το, ατος 1. έκπτωση, κατάπτωση, παρακμή, υποβίβαση. 2. μτφ. η υλική ή ηθική παρακμή: Τέτοιο ξεπεσμό του δεν τον φανταζόταν … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
κατάπτωση — η (Α κατάπτωσις) [καταπίπτω] 1. πτώση προς τα κάτω, πέσιμο, γκρέμισμα 2. ιατρ. πλήρης ή σοβαρή απώλεια τών σωματικών δυνάμεων, εξάντληση 3. παρακμή, μαρασμός, ξεπεσμός νεοελλ. 1. εξασθένηση τών πνευματικών και ψυχικών δυνάμεων, κατάθλιψη, αθυμία… … Dictionary of Greek
απαξία — η (Α ἀπαξία) ηθικός ξεπεσμός, έλλειψη ηθικής αξίας νεοελλ. Φιλοσ. το αντίθετο της ηθικής αξίας … Dictionary of Greek
αποκρυφισμός — Όρος με τον οποίο χαρακτηρίζονται όλα τα ιστορικο πολιτιστικά φαινόμενα, σε οποιαδήποτε χώρα, εποχή ή πολιτισμό, τα οποία συνίστανται στην κατοχή και την άσκηση μιας μυστικής διδασκαλίας, λίγο έως πολύ πολύπλοκης και συστηματικής, που έχει ως… … Dictionary of Greek
εκπεσμός — ο 1. ξεπεσμός 2. έκπτωση, υποτίμηση τής αγοραστικής αξίας 3. υλική ή ηθική κατάπτωση … Dictionary of Greek
κατρακύλα — η 1. κατρακύλημα, κουτρουβάλημα 2. τόπος κατάλληλος για κατολίσθηση ογκολίθων 3. οικονομικός ή ηθικός ξεπεσμός. [ΕΤΥΜΟΛ. < κατρακυλώ υποχωρητικά] … Dictionary of Greek
λάκκος — Ονομασία δύο οικισμών. 1. Πεδινός οικισμός (υψόμ. 30 μ., 52 κάτ.) στην πρώην επαρχία Οιτύλου του νομού Λακωνίας. Βρίσκεται στο νοτιοδυτικό άκρο του νομού, στη δυτική Μάνη. Υπάγεται διοικητικά στον δήμο Οιτύλου. 2. Ημιορεινός οικισμός (υψόμ. 280 μ … Dictionary of Greek
μαρασμός — Βαριά μορφή υποσιτισμού. Παρουσιάζεται κυρίως σε περιπτώσεις λιμού. * * * ο (AM μαρασμός, Μ και μαραμός) [μαραίνω] 1. βαθμιαία εξασθένηση τών σωματικών, πνευματικών και ψυχικών δυνάμεων από γηρατειά 2. (σχετικά με φυτό) η απώλεια τής θαλερότητας … Dictionary of Greek
ξέπεσμα — το [ξεπέφτω] ξεπεσμός … Dictionary of Greek
ξέφτισμα — και ξέφτυσμα, το [ξεφτίζω / ξεφτύζω] 1. το αποτέλεσμα τού ξεφτίζω, η φθορά, η τριβή τής άκρης τού υφάσματος και η δημιουργία ξεφτιών 2. μτφ. πνευματικός, ηθικός ή οικονομικός ξεπεσμός, φθορά, παρακμή, χρεωκοπία … Dictionary of Greek
